Libya’da şehit olan Milli İstihbarat Teşkilatı (MİT) mensubunun cenazesine ait haberler ve Twitter paylaşımları nedeniyle yargılanan gazeteciler bugün hakim önüne çıktı. Davanın birinci duruşması İstanbul 34. Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülüyor.
Soruşturma kapsamında Yeni Hayat Gazetesi’nden Umum Yayın Direktörü Mehmet Ferhat Çelik ve Sorumlu Yazı İşleri Yöneticisi Aydın Keser, Odatv’den Sorumlu Haber Yöneticisi Barış Terkoğlu, Umumî Yayın Direktörü Barış Pehlivan ve muhabir Hülya Kılınç ile Yeniçağ Gazetesi müellifi Murat Ağırel tutuklu yargılanıyor.
SONLU SAYIDA TUTUKLU YAKINI VE GAZETECİ SALONA ALINDI
Tutuklu gazeteciler Barış Terkoğlu, Barış Pehlivan, Murat Ağırel, Hülya Kılınç, Mehmet Ferhat Çelik ve Aydın Keser tutuklu bulundukları cezaevinden getirildi. Tutuksuz sanık Eren Ekici ise SEGBİS sistemi ile duruşmaya katıldı.
Duruşmaya iştirakin fazla olması sebebiyle duruşma yöneticisi koronavirüs önlemleri kapsamında salona toplumsal aralık kuralına iyi sayıda tutuklu sanık yakını ve gazetecinin alınmasına karar verdi.
BARIŞ PEHLİVAN'IN SAVUNMASI
“Bundan yüzyıllar evvel, dünyanın birçok konumunda mahkumlara azap çektirme merasimleri yapılırdı. Kişi evvel halkın önünde cürmünü itiraf eder, sonra vücudu dört başka ata çektirilerek parçalanır, yakılır, kül hale getirilirdi. Neyse ki artık asrî hukuk sistemi var, rahat olalım değil mi? Ama Sayın Heyet bu davanın soruşturma sürecinde yaşadıklarımızı düşününce benim aklıma daima o sahneler geliyor. Vücut konumuna aklın, belleğin ve münasebetiyle gerçeğin nasıl parçalanmaya, nasıl yalan rüzgarında savrulacak kül haline getirilmeye çalışıldığını gördüm.
George Orwell’ın bir lafı var: ‘’Geçmişi kontrol altına alan, geleceği de kontrol altına alır. Şimdiyi kontrol altına alan, geçmişi de murakabe altına alır’’ Bizi bu sanık sandalyesine oturtanların temel motivasyonu da işte bu laf. O halde bana düşen; şimdiyi anlamak ve geleceğimizi kurtarmak için geçmişi sahih anlatmaktır. Bunu da yok etmek istedikleri aklımıza, belleğimize ve gerçeğe sahip çıkarak yapacağım. Bundan 9 yıl önceydi. Tekrar tutukluydum. Birinci duruşmaya günler kala, televizyonda bir son dakika haberi vardı. Kaşif Kozinoğlu ölmüştü. Kozinoğlu MİT’in Asya Kesimi başmüşaviriydi.
Hayatımda birinci sefer televizyonda yüzünü gördüğüm Kozinoğlu, umumi yayın direktörü olduğum Odatv’ye bilgi/belge sızdırdığı teziyle tutuklanmıştı. Ve savunmasını dahi yapamadan, çok kuşkulu halde Silivri’de hayata gözlerini yumdu. O zamanki Odatv davasının sanıklarının ortak yanı; Fethullah Gülen’in ve örgütünün içyüzünü herkes korkarken deşifre etmesiydi. Bizleri içeri atanlara inat, kimlerin tutuklanacağının ABD’li diplomatlara evvelden söylendiğini ortaya çıkaran ‘’Sızıntı’’ isimli kitabı yazdık.
Barış Terkoğlu ile o kitabı yazdığımızda 7 Şubat MİT Bunalımı bile daha yaşanmamıştı. 19 ay tutuklu kaldım, beraat ettim. Cezaevinden çıktıktan sonra avukatlarımla birlikte savcılığa başvurduk ve şunu istedik: Bilgisayarlarımıza Kozinoğlu’ndan gelmiş üzere gizlice yüklenen MİT raporlarını kim koydu? Kozinoğlu’nu öldüren, bizlerin aylarını/yıllarını cezaevinde geçirmemize neden olan o MİT dokümanlarının kimin tarafından hem konutumuza hem ofisimize girerek yüklenildiğini bulun, dedik. Bu şikayetimizin üzerinden yıllar geçti. Bulunmadı, tahminen de araştırılmadı bile…
Sayın Lider, Bedelli Üyeler 9 yıl evvelki Odatv davasında; Fethullahçılar bilgisayarımıza MİT evraklarının yanı sıra düzmece dokümanlar da yerleştirmişti. Kendi yazdıkları gerçek dışı örgüt talimatları üzerinden, haberlerimiz hata olarak gösterilmişti. Tarihin tekerrürüne bakın ki; o davada ‘’Halkı kin ve düşmanlığa tahrik’’ ile suçlanmama delil neydi biliyor musunuz? Odatv’de yaptığımız şehit cenazesi haberleri!
Ne acı! Aradan 9 yıl geçti, ben yeniden şehit cenazesi haberi ile tutukluyum. Neyse ki; Fethullahçılar üzere bilgisayarıma evrak yüklemediler, direkt haberi kabahat delili yaptılar, diye sevinmeli miyim üzülmeli miyim?
Geleceğiz bugüne… Lakin dedim ya; neden bugün burada olduğumuzun izi yakın geçmişte. Cezaevinden çıkınca tüm dünyada Fethullah Gülen’in izini sürdük. Afrika’dan Avrupa’ya onlarca devlette Fethullahçıların nasıl bir casusluk örgütü kurduğunu ‘’Mahrem’’ isimli kitabımızda ortaya koyduk. Kitabımızdaki ikazları dikkate almak alanına, satış sahifelerine ve reklamlarına duruşma kararıyla yasak getirdiler. Biz yeniden gazetecilik yaptık, onlar yeniden hukuksuzluk.
Haklarını yemeyelim; ‘’Mahrem’’ kitabını örgütü anlamak için FETÖ davalarına delil olarak koyan savcılar da oldu bu topraklarda, bir nebze katkımız olduysa bu hain örgütle savaşa ne mesrur bize! Ve maatteessüf haklı çıktık. 15 Temmuz oldu. İsmimiz darbe sonrası infaz edilecekler listesinden çıktı. Artık tam burada bir virgül koyacağım… Ve bugüne geleceğim.
Sayın Yönetici, Kıymetli üyeler… Size özet bir kronoloji sunacağım. Sunacağım ki, bize isnat edilen suçlamanın temelsiz olduğunu daima birlikte anlayabilelim. Tarih: 3 Ocak 2020. Resmi Gazete’de yayımlanan kararla TSK Libya’da vazife yapmaya başladı. Bu tezkerenin üzerinden 3 gün geçti. Cumhurbaşkanı Erdoğan MİT’in yeni hizmet binasının açılışında canlı yayında konuştu. Onlarca TV kanalının 6 Ocak’ta yayınladığı bu açılışta, Erdoğan motamot şöyle dedi: ‘ “MİT Libya’da üzerine düşen vazifeleri hakkıyla konumuna getiriyor.’’ Böylelikle, birinci Erdoğan’dan öğrendik; Libya’da MİT’in de hizmet yaptığını.
Tarih: 19 Şubat 2020 Libya’da şehitlerimiz olduğuna dair haberler toplumsal medyaya fotoğraflarıyla birlikte düşmeye başladı. Tıpkı gün Manisa’daki muhtar Cemali Merter, şehidimizin ismini ve soyadını, babasının ismini ve soyadını, cenazenin ne vakit nereye defnedileceğini birinci sefer yayımlanan fotoğrafıyla herkese açık / herkes tarafından görülecek halde toplumsal medyada paylaştı. Tekrar tıpkı muhtar bir paylaşım daha yaptı. Hem kendi mahallesindeki şehidin hem de vesair şehidin farklı fotoğraflarını, üstünde ‘’Libya hizmeti şehitlerimiz’’ yazan, isimlerinin-soyadlarının ve doğum tarihlerinin olduğu bir görsel paylaştı.
Tarih: 22 Şubat. Cumhurbaşkanı Erdoğan ‘’Libya’da birkaç tane şehidimiz var’’ açıklaması yaptı. Birebir gün toplumsal medyada şehitlerin isimleri, fotoğrafları ayrıntılarıyla tekraren paylaşıldı.
Tarih: 23 Şubat. Şehitlerimizden başkasının devre arkadaşları tarafından yapılan açıklamada, cenazenin nereye defnedildiği ve kendilerinin de katıldığı, cenazeden bir çelenk karesiyle duyuruldu. Velev o bölgedeki cenazeye MİT Yöneticisi Hakan Fidan’ın da katıldığı tezi haber sitelerinde yazıldı.
Tarih: 24 Şubat. Birtakım internet sitelerinde şehitlerin özgeçmişleri ve MİT’te ne kadar müddettir çalıştıkları haberleştirildi.
Tarih: 25 Şubat. UYGUN Parti Milletvekili Ümit Özdağ Meclis’te bir basın içtiması yaptı. Milletvekili Özdağ, milyonlarca kişinin takip ettiği toplumsal medya hesaplarında da yayımlanan açıklamasında; Libya şehitlerinin kimliklerini, MİT mensubu olduklarını, nasıl şehit olduklarını ayrıntılarıyla anlattı. Bu açıklama onlarca haber sitesinde ve sonraki gün de gazetelerde bölge aldı.
İşte tüm bunlar bittikten, tüm bu saydığım haberler ve fotoğraflar alenileştikten, yani tüm bu içerikler milyonlarca şahsa ulaştıktan… Tam 1 hafta sonraya gideceğiz. Fakat öncesinde kısa bir haberlendirme yapmalıyım.
OdaTv takımlı editörlerinin yanı sıra, Türkiye’nin dört bir yanında birçok gazetecinin istekli olarak emek vermesiyle 13 yıldır yayın hayatına devam ediyor. Bir araya hiç gelmediğimiz birçok mahallî muhabir, hem çok daha geniş kitlelere hitap ettiği için, hem lokal yayın organlarında haberlerine yan verilmediği için, hem de yandaş değil objektif gazetecilik yapıldığı için OdaTv’ye haber gönderir. Biz de o haberlerden tutarlı gördüklerimizi okurla buluştururuz. İşte bugün sanık sandalyesinde oturan meslektaşım Hülya Kılınç da, Odatv’ye istekli olarak haber gönderen lokal gazetecilerden biridir. Kendisi Manisa’da deneyimiyle ve kaleminin namusuna sahip çıkmasıyla bilinen bir gazetecidir. Bir haber vesilesiyle, birkaç yıl evvel internet üzerinden muhabereye geçmiştik lakin buluşmamız Çağlayan Adliyesi’ne nasip oldu.
Hülya Kılınç, Manisa’da yaşanan lakin tüm Türkiye’nin ilgilenebileceği haberleri bize gönderir, biz de kıymetlendiririz. Libya şehitlerimize dair her haber ifşa olduktan 1 hafta sonrasındayız. 2 Mart Pazartesi sabah Hülya Kılınç’tan bir bildiri aldım. Hülya Hanım, Libya’da şehit olan erlerimizden birinin Manisalı olduğunu söyledi ve cenazesine dair bir haberle OdaTv’nin ilgilenip ilgilenmeyeceğini sordu. Bakınız, Hülya Kılınç o anda şehidimizin yalnızca er olduğunu düşünüyor ve bana da o denli iletiyor. Ben de ilgili haberi değerlendirebileceğimizi söyledim. Yani haberin Hülya Hanım tarafından hazırlanmasına başlama anında MİT yok gündemimizde. Maksadımız yalnızca şehit cenazesi haberi yapmak.
Tıpkı günün akşamı Hülya Kılınç şehidin MİT mensubu olduğunu bana söyledi. Haberi hazırdı ancak cenaze anından fotoğraf geleceğini belirtti. Ben de gayrı tarafta yayımlanmayacaksa haberi ve fotoğrafı beklediğimi söyledim. Sonraki sabah, yani, 3 Mart Salı sabahı Hülya Kılınç bana haber metnini ve fotoğraflarını attı. Haberle çabucak ilgilenmedim. Daha sıcak hususlar vardı gündemde. Akşama akıllıca haber metnini açtım. Şehit MİT mensubu olduğu için birinci olarak, açık kaynaklardan bir de ben teyit etmek istedim. Muhtarın paylaşımı dışında öbür nerelerde isminin geçtiğini internetten arattım. Hedefim, daha evvel nerelerde alenileşip alenileşmediğini bulmaktı. Bu, benim habere dair yayın kararımı etkileyecekti. Açık ismini Google’da arattığımda, milletvekili Ümit Özdağ’ın basın içtimasının haberlerini ve medyalarını buldum. Yani o anda, haberi yayınlamadan evvel şehidin fotoğraflarını, isim ve soyadını, nasıl şehit olduğunu, MİT mensubu olduğunu, cenazeden kimi imgeleri ayrıntılarıyla birçok konumda haber olarak gördüm.
Sayın Heyet… OdaTv’de bugüne kadar yüzbinlerce haber yayımladık. Bu nedenle birçok kanun üzere, MİT Kanunu’nu da biliyorum. Esasen haber öncesindeki bu ön ekstra araştırma da MİT Kanunu nedeniyleydi. Ve en nihayetinde her şey bizden evvel ifşa olmasına karşın, şehidin ailesini düşünerek, onlara bir zarar gelmesin diye, cenazenin kaldırıldığı köyün ve mahallenin ismini, mezarlığın ismini, şehidin soyadını, ana ve babanın ismi ile soyadını yayımlamadık.
HÜLYA KILINÇ'IN SORGUSU
Üye hakim: Yolladığınız haber birebir mi yayınlandı? Değişiklik oldu mu? Fotoğraflara kim karar verdi?
H.K.: Haber motamot yayınlandı. Fotoğrafları yolladım, onlar kullandı.
HÜLYA KILINÇ'IN SAVUNMASI
“20 yıllık deneyimli bir lokal gazeteciyim. Hayatımda birinci kez bu türlü ağır bir suçlama ve birinci kere ağır ceza duruşması önünde bulunuyorum. 03.03.2020 tarihinde imzamla yayınlanan haberde “MİT hizmet ve faaliyetlerine ait devletin saklı kalması gereken haberlerini açıkladığım, yayınladığım, yaydığım ve MİT mensuplarının açık kimlik, vazife ve unvanlarıyla birlikte ifşa ettiğim” suçlamasını kabul etmiyorum. İddianamede haberi yapmam için; şehidin defnedildiği tarafa gitmem, yörenin muhtarı, aza, Akhisar Belediyesi Basın Bürosu hizmetlisi ve şehidin ailesiyle olan görüşmelerim bilinmeyen, gizemli ve hata işlemek gayeli faaliyetler olarak anlatılmaktadır. Bu anlatımın gerçekle ilgisi yoktur.
Soruşturma aşamasında gerek savcılık, gerekse sulh ceza hâkimliği sözlerimde; haberi yapmak için şehidin defnedildiği bölgeye gittiğimi, kimlerle görüştüğümü, haberin detaylarını nasıl ve kimlerden öğrendiğimi, şehidin mezarının fotoğrafını çektiğimi, toplumsal medyada araştırma yaptığımı, haberde kullanılan başka fotoğrafları nasıl temin ettiğimi, haberi ne devir ve nasıl hazırladığımı, kime gönderdiğimi detaylı olarak anlattım.
Soruşturma aşamasındaki sözlerimde sadece görüşme yaptığım muhtar ile merasimde haberde kullandığım iki fotoğrafı aldığım Akhisar Belediyesi Basın Bürosu hizmetlisinin ismini söylemedim. Bunun sebebi; Ben gazeteciyim. Basın Kanununa nazaran “Gazetecilerin haber kaynaklarını açıklamama “ hakkına sahibim. Haber kaynağımı açıklamak istemedim. Üstelik bu kimselerin, Şehidin cenazesiyle ilgili hazırladığım haber için, bana verdikleri haberler hizmetleri gereğiydi. Biri muhtar, öbür basın bürosu vazifelisiydi. Açıkçası, haber hakkında soruşturma yapılması üzerine, benim yüzünden soruşturmaya dahil edilmelerini istemedim. Bu nedenle Muhtar Cemali Merter ve Akhisar Belediyesi Basın Bürosu hizmetlisi Eren Ekinci isimleri haricindeki verdiğim sözlerim sahihtir. Motamot tekrar ediyorum.
Bir gazeteci olmamın öncesinde bir bayan ve 17 yaşında bir erkek evlat annesiyim ve her şehit haberinde, evladını kaybetmiş anaların acısını her ana üzere yüreğimde hissederim. Libya’daki şehitlerimizin olduğunu duyduğumda da bir ana olarak tıpkı acıyı hissettim. Libya şehitlerinden birinin Manisalı olduğu ve askeri merasim yapılmadan defnedildiğini günler sonra köy muhtarının toplumsal medyada yapmış olduğu bir paylaşımından öğrendim ve çok şaşırdım.
Bir şehit için askeri merasim yapılmaması gazetecilik açısından haber kıymeti taşıyan değerli bir vukuattır. Hangi rütbede olursa olsun memleketi için hayatını feda eden her insan kıymetlidir ve bu pahayla uğurlanması gerektiğini düşünürüm. Hayatını vatanı için veren bir şehide askeri merasim yapılmamasının haber bedeli olması nedeniyle haberi hazırlamak istedim. Haberle ilgili araştırma yaptım. Muhtar, toplumsal medyada yaptığı paylaşımda nerenin muhtarı olduğunu yazmıştı. 29 Şubat 2020 tarihinde köy muhtarının telefonunu buldum ve Muhtarı aradım. Muhtara yaptığı paylaşımı sordum ve paylaşımdaki haberleri sordum.
Muhtar, “Libya Şehidinin köylerinden olduğunu, askeri merasim yapılmadığını” söyledi. “Konuyu haber yapmak istediğimi” söyleyince “Köye gelmem durumunda bana yardımcı olacağını” söyledi. Cenazede fotoğraf çekip çekilmediğini sordum. Cenazeye katılan birçok insanın fotoğraf çektiğini ve bana bulabileceğini söyledi. Geleceğim vakit kendisini arayacağımı söyleyerek telefonu kapattım. Pazartesi günü sabah yola çıkmadan Odatv’den Barış Pehlivan’a bildiri yazarak 'Libya şehidinin Manisa’nın bir köyünden olduğunu ve askeri merasim yapılmadan defnedildiğini öğrendiğimi, haberi yayınlamak isterlerse haberi araştırabileceğimi' söyledim.
Barış Pehlivan; “Haberi yayınlayabileceklerini, şehidin mezarının fotoğrafını çekebilirsem habere ekleyebileceğimi söyledi. Barış Pehlivan’la da, Muhtarla da yaptığım görüşmelerde şehidin er olduğunu sanıyordum. Gerek Pehlivan’la gerek muhtarla olan görüşmelerimde haber konusu “Libya’da şehit olan asker” ve “şehitle ilgili askeri merasim yapılmamasıydı.
Akhisar’a otobüsle giderken köy muhtarını aradım ve köye gelmek için yolda olduğumu, evvel mezarlığa gitmek istediğimi belirterek, mezarlığa götürüp götüremeyeceğini sordum. Muhtar da öy kahvesini işlettiğini, işi olduğu için beni farklı birisiyle gönderebileceğini söyledi. Köye ulaştığımda kahvehaneye gittim. Muhtarla ve muhtarın yanındaki Aza ile tanıştım. Muhtarla ayaküstü biraz görüştükten sonra, Muhtar, Azanın beni mezarlığa götürebileceğini söyledi. Aza ile köy mezarlığına gittim. Mezarlıkta şehidin mezarının fotoğrafını çektim.
Mezarın üstünde şehidin ismi yazılı değildi. Azaya “Şehidin ismi yazılı değil?” diye sorduğumda Aza da; “Mezarın çok yeni olduğunu, mezar yaptırılırken yazılacağını” söyledi. Aza ile cenaze merasimi hakkında konuştuk. Aza, cenaze merasimine belediye lideri, kaymakam, bir milletvekili ve siyasi parti ilçe temsilcilerinin katıldığını söyledi. Askeri merasim yapılmadığını söyledi. Mezarlıktan ayrılırken Azaya, “Kabul ederlerse şehidin ailesiyle görüşmek istediğimi” söyledim. Bunun üzerine Aza, şehidin babasını telefonla aradı. “Gazeteci olduğumu, şehidin cenazesi hakkında haber yapmak için köye geldiğimi, şehidin ailesiyle de görüşmek istediğini” söyledi.
Baba, beni kendi meskenine davet etti. Aza ile birlikte şehidin meskenine gittik. Aza dışarıda bekledi, ben konutun içine girdim. Konutta, şehidin anası, akrabaları ve komşuları vardı. Çok ağır ve çok üzücü bir ortam vardı. Baş sıhhati dileklerimi ilettim. Çok üzülmüştüm. Biraz oturduktan sonra zar çetin konuşarak “Manisalı olduğumu, gazeteci olduğumu, şehidimizle ilgili haber yapmak istiyorum, bir şeyler söylemek velev misiniz?” dedim. Şehidin anası açıklama yapmak istemediğini söyledi. Bir ana olarak ben de çok beğenilmeyen olmuştum.
Biraz oturduktan sonra tekrar başsağlığı diledim ve meskenden ayrıldım. Dışarda bekleyen Azaya şehidin babasının konutta olmadığını söyledim. Aza, babanın mektepte çalıştığını söyledi. Azaya “Müsaitse, Babası ile de görüşmek isterim” dedim. Aza, Şehidin babasını aradı. Baba bizi yanına davet etti. Biz Azayla mektebin bahçesine gelmek üzereyken, şehidin babası motosikletiyle gidiyormuş, Aza görüp tekrar babayı aradı. Şehidin babası yanımıza geldi. Tanıştık. Başsağlığı diledim. “Allah’ın yazdığı kaderi böyleymiş” dedim. “Gazeteci olduğumu, cenazeyle ilgili haber yapmak istiyorum, bir şeyler söylemek velev misiniz?” dedim. Haber için şahsi bir açıklama yapmak istemedi. Lakin ayaküstü bir vade sohbet ettik.
Çok acılı olduğunu, başını dağıtmak için çabucak işe başladığını, kendisini o denli avuttuğunu söyledi. Oğlunu nasıl yetiştirdiğini, nasıl birisi olduğunu, en son telefonla kiminle konuştuğunu” anlattı. Çok üzüldüğümü, şehidimizin binbaşı olduğunu öğrendim” dedim. Baba, “Şehidin binbaşı olup-olmadığını bilmediğini, uzun devirdir görüşemediklerini” söyledi. Görüşme kısa sürdü. Tekrar başsağlığı dileğinde bulunarak şehidin babasının yanından ayrıldım.
Aza ile muhtarın kahvesine yanlışsız giderken, doğal olarak tekrar cenazeyle ilgili sohbet ettik. Aza, cenazeye ilçe kaymakamı, ilçe belediye yöneticisi, bir milletvekili, siyasi parti ilçe yöneticileri, şehidin akrabaları ile köyde yaşayan vatandaşların katıldığını yine anlattı. Bir de Teşkilat Yöneticisi yazılı bir çelengin geldiğini söyledi. Şehidin MİT işçisi olabileceği birinci defa burada aklıma geldi. Muhtarın yanına geldiğimizde Azayla olan sohbette konuştuklarımızı Muhtar’la da konuştuk. Cenazeye ilçe kaymakamı, ilçe belediye yöneticisi, bir milletvekili, siyasi parti ilçe yöneticileri, şehidin akrabaları ile köyde yaşayan vatandaşların katıldığını“ söyledi. Cenazede ‘Teşkilat Başkanı’ yazılı bir çelengin olduğunu Muhtar da söyledi.
Şehit binbaşıymış” dedim. Muhtar da, “Yaşı çok gençti, binbaşı olamaz” dedi. Muhtar da, Aza da şehidin er olup olmadıklarını bilmiyorlardı. Başları karışıktı. Muhtara, “telefonla görüşmemizde cenazede fotoğraf çekenler oldu, demiştin. Çekilen fotoğraflardan bana bulabilir misin?” dediğimde Muhtar bu isteğime pek istekli üzere durmadı. Ben de ısrar etmedim. Köyden ayrılırken Aza, “Akhisar merkeze gideceğini, isterse beni bırakabileceğini” söyledi. Beni merkezde bir noktaya bıraktı. Muhtar yahut Aza ile görüşmemde “bu MİT şehidi mi?” biçiminde yahut “cenazeden bana fotoğraf bulmaları” konusunda rastgele bir ısrarım olmadı. Şayet bu türlü bir ısrarım olsa, Muhtar ve Aza bana uzaklıklı dururlardı. Aza beni Akhisar’a götürmeyi teklif etmezdi. Muhtara “Şehit MİT mensubu mu?” diye bir soru sormadım ve bu bahiste ısrar etmedim.
Şayet Muhtara “Şehit MİT mensubu” olduğu halinde ısrar etseydim, Muhtar Şehitle ilgili paylaşımları çabucak kaldırma yoluna giderdi. Oysaki sözümün alındığı 05.03.2020 tarihinde Muhtarın paylaşımları hala açıktı ve silinmemişti. Daha sonra paylaşımlarını silmiş.
Akhisar merkeze ulaştığımda telefonumun şarjı azaldığı için telefonumu şarj etmek istedim. İndiğim yanda küçük bir açık hava müzesi vardı, daha sonra lazım olabileceğini düşünerek girip birkaç fotoğraf çektim. O sırada bir gazeteci ağabeyim (Murat Çorlu) whatsapptan aradı. Akhisar’da olduğumu söyledim. “Hazır oradayken belediye lideri ile de bir röportaj yapmak için görüşebilir misin?” diye sordu. Belediye basın bürosundaki yetkiliyi tanıdığımı onunla görüşebileceğimi söyledim.
Daha sonra bir kafeye oturarak telefonumu şarj ettim. Yaklaşık yarım saat sonra kalktım. Akhisar Belediyesi Basın Bürosu hizmetlisi Eren Ekinci’yi evvelden tanıyordum. Fakat telefonu bende kayıtlı değildi. Basın Bürosuna gittim. Eren yoktu. Eren’i sorunca, “Bir program için belediye yöneticisiyle çıktığını” söylediler. Basın bürosundakilere şehit cenazesiyle ilgili açıklama, fotoğraf vs olup olmadığını sordum. “Biz bilmiyoruz, Eren cenazeye katılmıştı, Eren bilir” dediler. Telefon numarasını basın bürosundan alarak Eren’i aradım. Programa yeni gittiklerini öğrenince çok kısa konuşabildim. Eren’e daha sonra kendisini arayacağımı söyledim. Basın bürosundan ayrılarak Manisa’ya döndüm.
Şehidin köyüne giderken şehidin er olduğunu sanıyordum. Muhtarın 'Çok gençti, binbaşı olamaz', Şehidin babasının 'Uzun vakittir görüşmüyorduk, binbaşı olup olmadığını bilmiyorum' kelamları, cenazeye ‘Teşkilat Başkanı’ yazılı çelengin katılması, askeri merasim yapılmaması ben de “Şehit er değil galiba?” diye düşünmeme neden oldu.
Konuta döndüğümde internette şehit ile ilgili araştırma yapmaya başladım. Şehitle ilgili toplumsal medyada yüzlerce fotoğraf, paylaşım, haber ve tefsirlere rastladım. GÜZEL Parti milletvekili Ümit Özdağ’ın Libya şehitleri ile ilgili mecliste yaptığı basın açıklamasını gördüm. Bu araştırmam sonucunda şehidin MİT çalışanı olduğunu öğrendim. İnternette yaptığım araştırmada şehidin ismi, soyadı, fotoğrafı, MİT’te çalıştığı, Libya’da şehit olduğu 'Teşkilat Başkanı' yazılı çelengi, cenazenin vatandaşlarca taşındığı, cenazeye katılan belediye yöneticisi, milletvekili, siyasi parti ilçe liderlerinin katıldığı fotoğrafları gördüm. Mahsusen muhtarın paylaşımlarının altında yüze yakın tefsir, fotoğraf ve cenazede çekilmiş kısa bir medya gördüm.
Bunun üzerine Köy camisinden kaldırılan cenazeye kaymakamından belediye liderine, milletvekiline, ilçe siyasi parti temsilcilerine, köy halkına kadar yüzlerce insanın katılmış olması, MİT’in çelenk göndermesi, cenaze merasiminde fotoğraf çekilmemesi, imaj alınmaması üzere cenazede rastgele bir önlem alınmaması yahut hiç kimseye rastgele bir ikaz yapılmamış olması, toplumsal medyada 19 Şubat 2020 tarihinden beri yapılan paylaşım, fotoğraf ve haberlerde açıkça MİT işçisinin kimliği, vazifesi, defnedildiği mekan, cenaze merasimine katılanlar, fotoğraf paylaşımları ve haberleri de göz önünde bulundurarak cenazenin zımnilik içerisinde değil, herkesin katıldığı açık bir cenaze olduğuna ve şehit MİT işçisinin haberini yapmamda bir sakınca olmayacağına kanaat getirdim.
Akşamüstü Akhisar Belediyesi Basın Bürosu Hizmetlisi Eren Ekinci’yi aradım. Evvel gazetecilikle ilgili sohbet ettik. Belediye Lideriyle bir haber yapmak istediğimi söyledim. Daha sonra “Akhisar’daki Libya şehidinin cenazesine katılıp katılmadıklarını” sordum. Belediye Lideri ile katıldığını söyledi. Muhtarla, Azanın anlattığı üzere kaymakam, milletvekili ve siyasi partilerin ilçe liderlerinin cenazeye katıldığını, Eren’de askeri bir merasim yapılmadığını söyledi. Fotoğraf çekip çekmediğini sordum, birkaç fotoğraf çektiğini söyledi. Bana gönderir misin?” diye sordum. Meskende olduğunu sonraki sabah belediyeye geçtiğinde gönderebileceğini söyledi. Akhisar Belediyesi Basın Bürosunda hizmetli Eren Ekinci ile konuşmanın akabinde Barış Pehlivan’a bildiri yazarak cenazenin detaylarını anlattım.
Er olarak bildiğim şehidin aslında MİT çalışanı olduğunu toplumsal medyadan öğrendiğimi, askeri bir merasim yapılmadığını, cenazeye ‘Teşkilat Başkanı’ yazılı bir çelengin gönderilmiş olduğunu, kaymakam, belediye lideri, bir milletvekili ve ilçe siyasi parti temsilcileri ile şehidin akrabaları ve köylülerle birlikte yaklaşık 350-400 kişinin katıldığını, cenazede manzara alınmaması, fotoğraf çekilmemesi için rastgele bir önlem alınmadığını, Akhisar Belediyesi Basın Bürosu ile görüştüğünü, basın Bürosunca da cenazede fotoğraf çekildiğini, bunları sonraki sabah Basın Bürosu Hizmetlisinden alarak kendisine gönderebileceğimi” söyledim.
Barış Pehlivan da “Haberi fotoğraflarla birlikte beklediğini, Bizden evvel gayrı birilerinin haberi yapıp yapmadığını” sordu. Ben de “İnternette yaptığım araştırmada toplumsal medyada yüzlerce yazı, fotoğraf ve haberlerin olduğunu, yeniden internette yaptığım araştırmada toplumsal medya haricinde Akhisar’daki şehit cenazesi ile ilgili yapılmış rastgele bir haber görmediğimi” belirttim. O akşam toplumsal medyadan birçok fotoğraf indirdim. Mahsusen Muhtarın paylaşımının altında cenaze ile ilgili yüze yakın fotoğraf ve çeşitli tahlil vardı. Teşkilat Lideri yazılı çelengin fotoğrafını ve şehitlere ilişkin vesikalık fotoğrafları, şehit cenazesinin vatandaşlarca taşındığını gösteren fotoğrafları toplumsal medyadan indirdim. Haberi hazırladım. Hazırladığım haberin hedefi Şehidin kimliği, çalıştığı kurum ya da hizmeti değil, Şehidin Manisa’da defnedilmesi ve cenazede resmi merasim yapılmamasıydı.
3 Mart Salı günü sabahı Akhisar Belediyesi Basın Bürosunun hizmetlisini aradım. Fotoğrafları göndereceğini hatırlattım. Bir vade sonra bana Şehidin cenazesinin akraba ve köylülerince taşındığı bir fotoğraf ve Teşkilat Yöneticisi yazılı çelengin fotoğrafını gönderdi. Basın Bürosu Hizmetlisinden aldığım iki fotoğrafın benzerleri toplumsal medyada konum alıyordu. Gelgelelim birebir birebiri yoktu. Bu durumu da gönderdiğim haberde Barış Pehlivan’a belirttim. Benim bu açıklamam nedeniyle bu iki fotoğrafa Odatv logosunun konduğunu düşünüyorum.
Daha sonra Akhisar Belediyesi Basın Bürosundan temin ettiğim iki fotoğrafı, şehidin mezarlığında çektiğim fotoğrafları ve toplumsal medyadan indirdiğim başka fotoğraflarla birlikte haber metniyle birlikte Barış Pehlivan’a gönderdim. Sabah saatlerinde gönderdiğim haber tıpkı gün akşamüstü yayınlandı. Yaşanan vukuatlar bu biçimde olmuştur.
Bu haberin “MİT hizmet ve faaliyetlerine ait devletin kapalı kalması gereken haberlerini açıklamak, yayınlamak, yaymak, MİT mensuplarının açık kimlik, hizmet ve unvanlarıyla birlikte ifşa etmek” gayesiyle hazırlandığı argüman etmek makul, mantıklı ve hakkaniyetli değildir. Soruşturma savcılığı iddianamede; MİT çalışanının şehit olduğunu, kimliğini, doğum ve mevt tarihini, fotoğrafını, yaşadığı köyün ismini vb haberleri paylaşım yapanları MİT mensubu olduğunu bilmeden yaptıklarını münasebet göstererek haklarında cürüm isnadında bulunmamaktadır.
Biraz evvel anlattım. Ben de; haberde yayınlanan ve “vatandaşlarca cenazenin taşındığını gösteren fotoğrafta MİT mensuplarının olduğunu” bilmiyordum ve bilmem de mümkün değildir. Üstelik, biraz evvel belirttiğim üzere yazmış olduğum haberde “bu fotoğrafta MİT mensuplarının olduğu/olabileceğine ait rastgele bir iz, ima, emare vs rastgele bir şeyde bulunmamaktadır.
Şayet, MİT mensubu olduğunu bilmeden paylaşım yapanlar hakkında cürüm isnadı yapılmıyor/yapılamıyorsa, benim için de suçlama yapılmaması gerekir diye düşünüyorum. Sonuç olarak; MİT hizmet ve faaliyetlerine ait devletin bilinmeyen kalması gereken haberlerini açıkladığım, yayınladığım, yaydığım ve MİT mensuplarının açık kimlik, vazife ve unvanlarıyla birlikte ifşa ettiğim argümanı yanlışsız değildir.
Cenazenin vatandaşlarca taşındığını gösteren fotoğraflar haber yayınlanmadan evvel toplumsal medyada mevcuttu. Cenazenin taşındığı fotoğraflarda cenazeyi taşıyan köylüler ve şehidin akrabaları görülmektedir. Bu fotoğrafa iddianamede sav edildiği üzere MİT Mensuplarını deşifre etmek emeliyle haberde taraf vermedim. Cenazenin vatandaşlarca taşındığını gösteren fotoğrafı haber kıymeti olduğu için kullandım. Bu fotoğrafa lütfen dikkatlice bakın. Bu fotoğrafta yalnızca ve yalnızca cenazeyi taşıyan köylüler görünmektedir. Odatv’de haberi okuyan okuyucu da, sıradan yalın bir vatandaş da bunu bu türlü görür.
Bu fotoğrafa bakarak “burada MİT işçisi de var” görüşüne ve kanaatine varmak makul, mantıklı, etik ve hakkaniyetli değildir. Benim bu fotoğrafa bakarak, bu fotoğrafta MİT işçisinin olduğunu varsayımına ulaşabilmem imkânsızdır. Şayet; cenazeye MİT işçisinin de katıldığı gerekçesiyle, şehidin cenaze merasiminde fotoğraf, manzara alınmayacağı, cenazeye tanınmayan bireylerin katılmayacağı formunda açıklamalar yapılsaydı yahut bu taraflı önlemler alınmış olsaydı ve toplumsal medyada bölge alan yüzlerce fotoğraf, haber, tefsirlere erişim engellenmiş olsaydı, bu durumda “Evet, bu fotoğraftakiler arasında MİT çalışanı de olabilir” diyerek bu fotoğrafı kullanmazdım.
Haberin içeriğine bakıldığında, cenazenin taşındığı bu fotoğrafta MİT işçisinin de bulunduğunu çağrıştıracak rastgele bir iz, işaret, ibare vs hiçbir şey bulunmamaktadır. Şayet cenazenin köylülerce taşındığını gösteren bu fotoğrafla MİT çalışanını deşifre etmek hedefim olsaydı, haberin içeriğinde de “cenaze şehidin mesai arkadaşları tarafından taşındı” “cenazeye MİT işçisi de katıldı” üzere ibareler yahut imalarda olurdu. Haberde bu türlü bir şey var mı? Yok. Haberde olan şey, “cenazenin vatandaşlarca taşınması”dır.
Yani “Bu fotoğrafta MİT çalışanı var” diye deşifre eden ben değilim, tabi doğruysa, bu deşifreyi Savcılık yapıyor. Suçlanan ben oluyorum. Bu suçlama adil ve hakkaniyetli değildir. Teşkilat Lideri yazılı çelenk haberin yayınlandığı 03.03.2020 tarihinden çok evvel toplumsal medyada mekan almıştır. Bu fotoğrafın haber kıymeti vardır. İddianamede Akhisar Belediyesi Basın Bürosundan aldığım fotoğraflar gizlice yapılmış bir iş üzere gösterilmektedir. Tutarlı görürseniz bu mevzuyu da açıklamak isterim. Basın Bürolarının vazifesi; sorumluluk yerlerinde meydana gelen vukuat ve gelişmelerle ilgili gazetecilere haber vermek ve gazetecilere yardımcı olmaktır. Bu nedenle lokal gazeteciler hizmetlerini yaparken, basın bürolarından haberle ilgili haberleri ve fotoğrafları alırlar. Benim yaptığım da budur.
20 yıllık gazeteciyim. Daha evvel de tekraren şehit cenazesi haberi yaptım. Hazırladığım haberde; şehidin kimliğini, ailesini, vazifesini ve öteki MİT işçisini deşifre etmedim. Haberde çok ihtimamlı ve dikkatli bir üslup kullandım. Şayet deşifre hedefim olmuş olsaydı, elbet çok farklı bir haber hazırlardım ve çok farklı cümleler kullanırdım. Şehidin ailesinin ve akrabalarının incinmemesi için hem haber öncesi görüşmemde, hem de haberi hazırlarken çok dikkat ettim. Ben sadece gazetecilik yapmak, kamuoyunu bilgilendirmek maksadıyla haberi hazırladım.
Tekrar ediyorum. Haberin maksadı “Şehidimizin Manisa’da defnedilmesi ve şehidimize hak ettiği resmi merasimin yapılmaması”dır.
FERHAT ÇELİK'İN SORGUSU
M.B.: “Haberlere onay verme yetkim yok” demişsiniz hakikat mu?
F.Ç: Evet, şahsi haber olur o devir ben de bakarım. Açık kaynaklardan gelen haber için kimse girelim mi diye sormaz. Evvelce yayınlanmış haberlerle ilgili bunu girelim mi diye sorulmaz.
M.B.: Bu haberin yayınlanmasında sizin nasıl bir dahliniz oldu?
F.Ç.: Bu gazetede yayınlanan her haberde benim sorumluluğum var. Günde onlarca haber geliyor, hepsini görme bahtım yok fakat ardındayım. Benim haberim olmadan da haberler yapılabilir.
Ü.H.: Umum Yayın Direktörü olduğunuz sitenin ve gazetenin haberlerine müdahale etme imkanınız var mı?
F.Ç.: Periyot dönem müdahale yetkim vardır. Başlık değiştirme vs. üzere hususlarda.
Avukat Özcan Kılıç: Bu haberi yaptıktan sonra duruşmadan, MİT'ten yahut gayrı bir devlet kurumundan tekzip metni gönderildi mi?
F.Ç.: Hiçbir dönüş olmadı.Okurdan bile reaksiyon çekmedi. Soruşturma açılmasaydı haber dikkat bile çekmeyecekti. Artık tüm Türkiye öğrendi kimliklerini
FERHAT ÇELİK'İN SAVUNMASI
Dört aydır tecrit altında olduğumuz için konuşmayı unuttuk, dilim sürçerse affola. Gazetecilik o denli bir hale geldi ki medyanın yüzde 95'in iktidarın hakimiyeti altında. Başka yüzde 5 de muhalif yayın yapmayan çalışıyor. Örneğin İzmir'de bir camide marş okunuyor. Bu türlü olduğunda sorumlular bulunur, bayan cinayeti olur faili konuşulmaz. Binaenaleyh gazetecilik aksi yüz edildi biraz. Bir devlette Cumhurbaşkanı Libya'da birkaç tane şehit var diyorsa, gazeteci merak eder. İnsanın aklına yurtdışında bir şehit olduğu için direkt er geliyor. “Sosyal medyada yakınları paylaşım yapıyor, fotoğraflar paylaşılıyor. Gazeteci açık kaynaklardan tarama yapar.
Habere ulaşınca mantığa oturuyorsa akıllıcadır dersin, bunu yapmak için talimat almam gerekmez. Şayet Cumhurbaşkanı birkaç tane şehit var diyorsa o kadarla yetinmen gerek. Bu nasıl bir gazetecilik? O devir kimi gazeteler de bu iddiayı haberleştirdi. Birkaç tane şehidin kim olduğu da o devir aşikâr değil. Bizim iki haberimiz suçlama konusu. Bir tanesi basılı gazetede, bir tanesi internet sitesinde yayınlandı. Lakin savcı diyor ki birinci olarak Yeni Ömür gazetesi basılı gazetede yayınlamıştır.
Odatv'nin haberinin tamamı iddianamede. Lakin bizim haberlerin içeriği yazmıyor sırf başlıklar verilmiş. Haberin içeriğinde ne vardı pekala?
Yeni Hayat gazetesi, P24 ve Yeniçağ gazetesinde yazılanları derlemiştir. Onları maksat göstermiyorum, gazetecilik yapmışlardır. Haberlerimiz iddianamede konum almamış, muğlak sözlerle suçlama yöneltilmiştir. Bizim suçlamalara karşı yaptığımız savunma da nokta almamış. Biz İstanbul 8. Sulh Ceza Hakimliği tarafından evvel hür bırakıldık.
Kararda haberin daha evvel yayınlandığı üzere münasebetler vardı. Sonra hakkımızda yakalama kararı çıkarıldığını öğrendik. Tutuklanacağımı biliyordum. Haberimin gerisinde duruyorum. Haber ortada. İnsan sormadan edemiyor: Her şey ortadayken biz neden maksat alındık? MİT Kanunu gazeteciliğin elini kolunu bağlıyor. Ben evvelden bilemem kim MİT mensubu kim değil. Açık kaynaklardan kopyala-yapıştır formuyla aldığım haberler nasıl casusluk yapmış olabilirim? Devletin zımnî kalması gereken bir haberse bu, savcılık haberden sonra neden 12 gün bekledi bizi söze çağırmak için?
Herkes MİT mensubu olabilir. Ben bir haberi yaparken sen MİT'çi misin diye mi sorayım? Biz bu haberi yayınlarken bu kişilerin kimlik haberlerinden bihaberiz. Bilinmeyen kalması gereken haber nedir bunu da söylemiyor iddianame. Türk Silahlı Kuvvetleri'nin Libya'da olduğu haberiyse bu zımnî bir haber değil. Bu bilinen bir şey. Erdoğan şahsen kendisi söylüyor MİT'in orada olduğunu.
Biz gazetecilik yapıyoruz, bir kamu hizmet yapıyoruz. Talimat almayız. Bu işe başlarken Musa Anter, Hrant Dink, Metin Göktepe üzere isimlerden feyz aldım. Bir ifşa kastımız yok. Bu haberden sonra Ümit Özdağ, MİT mensubu olduklarını açıklamış. Manisa'daki cenazeye MİT çelenk yollamış. Kimse orada rastgele bir tedbir almamış. Dört yıl da gerekirse yatarız. Basın şehitlerinin anısına ses çıkarmam. Lakin bu devlet kaybediyor. Basın özgürlüğü endeksinde son sıralardayız. Bana zatî olarak ne kaybettirecek? Bu türlü küçük bir vukuattan, bu türlü büyük bir kabahat yaratmak gerçek değildir.
Vicdanlarda zati beraat etmişiz, özgürüz. Duruşmaya düşen de bunu hukuken tasdiklemek. Bunun haber olduğunu, ifşa kastının olmadığını size sunuyorum.”
AYDIN KESER'İN SORGUSU
M.B.: Sözünüzde evvel Ferhat Çelik’in haberin yapılacağından haberi vardı demişsiniz, daha sonraki tabirinizde ajanstan gelen haber geçmişiz demişsiniz. Hangisi sahih?
A.K.: 2. tabirim yanlışsız. Sorumlu yazı işleri yöneticisi olmam nedeniyle yasal sorumluluğu üzerime aldım.
M.B.: Haberlerin yayınlanmasına kim onay veriyor?
A.K.: Biz günlük olarak gazetemizi yayına hazırlarız. Yayına hazırlanan haberler de internet sitesinde yayınlanır. Bir onay mercii yok gazetede.
Üye hakim (ÜH): “İçeriğe nasıl ulaştığımızı hatırlamıyorum” demişsiniz. Haber size nasıl ulaştı?
A.K.: Editör nasıl ulaştı bilemem. Onun bağımsızlığına müdahale edemem.
Ü.H.: Haberin yayınlanmaması için yetkiniz var mıdır?
A.K.: Yoktur.
Ü.H.: Ferhat Çelik'in haberin içeriğine tesir etme hakkı var mıdır?
A.K.: Bu türlü bir şeye karar verme salahiyeti yok. Yasal bir sorumluluk olduğu vakit sorarız ancak o vakit o denli bir şey yoktu.
AYDIN KESER'İN SAVUNMASI
“İddianamede 23 Şubat'ta yayınlanan haberimizle 24 Şubat'ta yayımlanan haberler nedeniyle cezalandırılmam isteniyor. Bu suçlamaları kabul etmiyorum. Bu haber kişisel bir kasıtla değil, haber verme saikiyle, çok sayıda haberler derlenerek yapılmıştır.
Açık kaynaklardan elde edilmiştir bu haberin içeriği. Haberde ömrünü yitiren kişinin MİT mensubu olduğu yazılmamıştır. Haberin içeriği daha evvel yayımlanan haberlerden derlenmiştir. Bu suçlamaların tüzel ve maddi dayanağı da yoktur. Dört aydır cezaevinde ve tecritteyim.
Bu süreçte eşimi sırf bir sefer gördüm o da gizli görüştü. Evladım ve eşim bu durumdan maddi ve manevi olarak etkilenmiştir. Tutuklanmadan evvel kalple ilgili yarım kalan tedavim vardı.
Doktora gittim cezaevinde, hastaneye gitmem gerektiğini söyledi fakat pandemi nedeniyle gidemedim. Tahliyemi ve beraatımı talep ediyorum.”
MURAT AĞIREL'İN SORGUSU
Üye hakim (ÜH) soruyor: Tabirinizde “case officer” teriminin öbür meslek kollarında da kullanıldığını söylediniz. Paylaşım yaparken hangi meslek kolu olarak belirttiniz?
Murat Ağırel (MA): Ben MİT mensubu olduklarını bilmiyordum.Çeşitli haberler vardı gelgelelim MİT mensubu yazmıyordu. Birçok şehit haberi verdim ben. Bunların rütbelerini de yazdım. Gazeteci saikiyle en akıllıca habere ulaşmak istersiniz. Birçok kaynaktan doğrulattığınız haberleri paylaşırsınız. Toplumsal medya aramalarında meslek memuru yazısını gördüm. Bunun da dışişleri bakanlığında kullanıldığını gördüm. Şöyle düşündüm. Gemi vurulduktan sonra erlerimiz şehit düştü.
Savcı: Case officer'in MİT terimi olduğu istikametinde bir argüman olduğunu söylediniz. Birçok meslekte kullanıyor lakin iddianamede bunun istihbari terim olduğu üzerinde duruluyor. Gemide erlerin şehit olmuş olabileceğini düşündüğünüzü söylediniz. Şehit haberlerinde hiç case officer terimine rastladınız mı? Yurtdışından takipçileriniz var mı? Bu tabiri kullanırken İngilizce kullanmanızın nedeni nedir?
M.A.: Niyet gözettiğinizi düşünüyorum. Meslek memuru açıklamasını yaptım. Gelgelelim tez makamı diğer meslek kollarında kullanıldığını belirtmemiş. Bir kişi şayet yurtdışının da anlayacağı halde ajanı ifşa etmek istiyorsa sair bir muhabere kanalı kullanır. Başınızda bir ajan düşünün. Zımnî kalmak zorundasınız. Bu türlü yapmak bölgesine Twitter'dan bunu açıklamak mantığa mütenasip değil. MİT'in yurtdışında vazife yaptığını aslında Cumhurbaşkanı söylüyor. Binbaşının şehit olduğunu günler öncesinden devre arkadaşları aslında paylaşmış. Icmallerin altında case officer yazıyor zati.
BIRINCI SAVUNMA MURAT AĞIREL'DEN
Kimlik tespitinin akabinde tutuklu sanıkların savunmasına geçilen duruşmada birinci olarak Yeniçağ Gazetesi Muharriri Murat Ağırel savunmasını yapmaya başladı.
“Lise eğitiminden sonra İstanbul'a geldim. Hem okumak hem de çalışmak zorunda kaldım. Bu süreç içerisinde biz kaç kişiyiz sivil topluluk platformuna katıldım. Hayatım boyunca FETÖ'ye karşı çıktım. Mustafa Kemal'in kelamları doğrultusunda müelliflik yapmaya başladım. Hayatım boyunca fakir halkın alınteri ile biriktirdiklerinin peskeş çekilmesine karşı çıktım” diyen Ağırel'in savunması şöyle:
“Bu platform ADD, ÇYDD, CKD, CUMOK üzere yurtsever 110 derneğin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Bu sivil topluluk kuruluşlarının iştiraki sonucu milyonlarca yurtseverle birlikte; Cumhuriyet Mitingleri, Hukuka Hürmet, Şehitlere Hürmet, Teröre Lanet üzere mitingler düzenledik. Bu mitinglerin emeli yaklaşan tehlikeye dikkat çekmek ve yetkili şahısları uyarmaktı. 2008 yılı Temmuz ayında Kadıköy'de gerçekleştirdiğimiz 'Hukukuma Dokunma' mitinginde bu devrin terör örgütü önderi ve çetesi FETÖ hakkında söylediklerimden sonra, 2008 Eylül ayında kumpas davası olan Ergenekon davasına eklendim. Sonraki yıllarda bu terör örgütü ile uğraşım artarak devam etti lakin 15 Temmuz hain darbe teşebbüsünün meydana gelmesini ne yazık ki engelleyemedik. Hain darbe teşebbüsünden sonra devlet kurumlarının ve başkanlarının bu yapı hakkında gerekli malumata sahip olduklarını artık aman vermeyeceklerine inanmıştım. Kumpas davası olan Ergenekon davasından 2019 yılında beraat ettim. Beraat ettikten sonra hakkım olmasına karşın tazminat davası açmadım. Bunun sebebi ise; şayet alacağım tazminat bu kumpası kuran hainlerin cebinden çıkacak olsa saniye düşünmezdim.
Ne yazık ki beklenen alacağım tazminat, fukaranın cebinden ödenecektir. Evrak avukat masrafını dahi iade almadım. Bunu yapmış olsaydım rahatsız olur uyumazdım. Boğazımdan geçmezdi.
Sayın Yönetici kıymetli heyet; Mahkemenizde argüman edildiği üzere bir cürmün olmadığını ve nasıl olmadığını savunacağım. Çünkü bu olmayan suçlamalarla tam 120 gündür cezaevinde bir odada tek başıma tutuluyorum. Hakkımdaki suçlamalar,ne bir somut delile dayanıyor ne de vicdana sığınıyor sav makamının tarafınıza sunduğu iddianame bana nazaran bir 'niyetnamedir' Neden bu türlü nitelendirdiğimi ve savunmamı anlatmaya başlayayım;
İddianame içerindeki, argümanları çürütecek benim savunmamı ise doğrulayacak dokümanları savunma metni içerisinde numaralandırdım ve ek evrak olarak tarafınıza da sunuyorum. Şubat ayının birinci haftasında 'Sarmal' isimli kitabım satışa çıktı. Satışa çıkmasından sonra bir ilgiye mazhar oldu. Bu nedenle devamlı tanıtımlara ve kitap imza günü aktifliklerine katıldım.
22 Şubat günü yani kabahat işlediğinim tez edilen tweet paylaşımını yaptığım gün, CKM’de imza günü aktifliği saat 15:00 da yapılacaktı. O günün sabahında TELE1 TV'de Namık Koçak'ın programına canlı yayın konuğu olarak katıldım, kitabım hakkında konuştuk. Sputnik Radyo RSFM'de Ahu Özyurt'un sunduğu programa telefon teması ile canlı yayına bağlandım. Husus yalnızca kitabım 'Sarmal'dı.
İmza aktifliği çok kalabalık gerçekleşti. Saatlerce kitap imzaladım. Aktiflik 19:00 civarlarında bitti. Sonraki gün İzmir Alsancak'ta imza günüm vardı. Uçuş saati de sabah çok erken saatteydi. Hazırlık yapmam ve pazartesi yayınlanacak olan gazete makalemi hazırlamak zorundaydım. Yazımı hazırlamam ve göndermem fakat saat 22:10 civarında gerçekleşti. Haber özetlerini izledim televizyondan. Yazımı göndermemiş olsam bu bahiste yazacaktım. Şehitlerimizin kaç kişiydi? İsimleri neydi? Bunu öğrenip toplumsal medyada paylaşmayı, sonrasında da yazı yazmaya karar verdim. Toplumsal medyaya baktım. Husus hakkında binlerce kişi paylaşımında bulunmuştu. Daha öncesinde ise Libya'da bir geminin vurulduğu ve şehitlerimizin olduğu haberleri vardı velev Cumhurbaşkanlığı sözcüsü İbrahim Kalın'a da bu sorulmuştu. Sayın Kalın isabet etmediğini bildirmişti. Velev geminin vuruldu medyaları yayınlanmıştı. Bu habere ilişkin şehitler hakkında da paylaşımlar yapılmıştı. Benim dikkatimi ise Habertürk Güvenlik Bilirkişisi olan askeri harekât mevzularında devamlı TV'lerde gördüğümüz ve şehitler konusunda en yanlışsız haberler veren Abdullah Ağar'ın 19 Şubat'ta yaptığı 'Vatan kimi vakit bilinen kimi vakit da bilinmeyen kahramanlarıyla yükselir' yazıp ek olarak paylaştığı fotoğraflı paylaşımı çekti. Hiçbir kurumda bir haber yoktu. Araştırma yaptım gelgelelim hiçbir noktadan doğrulatamadım. Toplumsal medyaya daha dikkatli baktım.
Benim de muharriri olduğum Yeniçağ gazetesi internet haber servisi bu mevzuda bir haber yapmış gelgelelim kaldırmıştı. Yeniçağ İnternethaber sorumlusu Batuhan Çolak silinen haberi kendi twitter hesabında birkaç tweet bildirisi ile haberleştirmişti. Okudum. Şehitlerimizden birisi emekli olmasına karşın tekrar vazifeye çağrılmış sonra şehit olmuş, cenazeleri de törensiz yapılmış yazıyordu. Cumhurbaşkanı'nın 'tane' açıklaması ve üzerine bu haber beni derinden üzmüştü. Batuhan Çolak'ı aradım. Bu haberin daha evvel de gazeteciler tarafından bilindiğini gelgelelim doğrulatamadığını, hiçbir tarafta de resmi açıklama olmadığından bahsettim. Batuhan resmi kurumlardan onaylattığını bildirdi. Şehitlerimizin törensiz gömüldüğünden bahsetti.
'TWİTTER HESABIM ELE GEÇİRİLDİ'
Paylaşımımı yaptıktan sonra küfür, hakaret ve tehdit bildirileri geldi. Mana veremedim. Zira benim paylaşımlarıma asla bu türlü bir şey yapılmazdı. Hesabımı bâtın yani kilitli duruma getirdim. Paylaşımımı da avukatım Aylin Özgül Kırmızıoğlu’na gönderdim ve denetim etmesini istedim. Ben de sonraki gün hazırlıklarını yapmaya başladım. Bir müddet sonra avukatım aradı 'hiçbir şey yok paylaşımda, şehit haberlerinden ne olur' dedi. Ben hazırlanmaya devam ettim. Yeniden de rahatsız oldum. Aklım takıldı. Paylaşımı kaldırmak istedim. Telefonumu elime aldığımda Turkcell servisinden bir bildiri aldım. '2G’ye geçmek istiyor musunuz onaylıyor musunuz?' şeklindeydi. Mana veremedim. Turkcell operatörü aramak istedim fakat telefonum arama yapmıyordu. Birebir iletiden bir sefer daha geldi.
Aksi bir şeyler oluyordu. Twitter hesabıma baktım lakin giriş yapılamıyordu. Maillerimi denetim ettim. Ona da erişemiyordum. Hesaplarım ele geçirilmişti. Uçak saatine kadar hesaplarımı geri almak için uğraştım başaramadım. Kıymetli hâkim, pahalı heyet; Sizi anlattığım haberleri toplumsal medyadan derlemem ve şehitlerimiz hakkında paylaşım yapmam yekun 50-60 dakika içerisinde gerçekleşmiş ve yalnızca 43 dakika etkin kalmıştır. Sonrasında hesabımı ele geçirenler tarafından paylaşım kaldırıldı. Bununla ilgili hata duyurusunda da bulundum. Sabah Batuhan Çolak aradı ve tıpkı biçimde hesaplarına el konulduğunu bildirdi. E-operasyon isimli bir makale yayımlandı. Haber nedeniyle çok kişi aradı röportaj yaptı. Sonrasında hesabımı el koyanlar tüm maillerimi ve tüm tweet paylaşımlarımı silerek bir paylaşım yaptılar. Bana da WhatsApp programı ile bir mail ve şifre gönderdiler. Bu saatte hesabıma girebildim. Savcılığa da bu mevzuda kabahat duyurusunda bulundum. O günden sonra mevzu kapandı.
'BARIŞ TERKOĞLU GÖZALTINA ALINDIKTAN SONRA GAYE GÖSTERİLDİM'
Odatv haberi ile benim paylaşımım arasında 11 gün vardı. OdaTV haberinden Barış Terkoğlu gözaltına alınınca gelgelelim haberim oldu. Haberin içeriği hakkında haber sahibi olduğumda ise şaşırdım. Çünkü ben merasim yapılmadığını biliyordum. Bunu da paylaşımımda belirtmiştim. Barış Terkoğlu gözaltına alındıktan sonra Batuhan Çolak ve ben gaye gösterildim. Kitabım 'Sarmal'ın, 'Pelikan' isimli kısmında belirttiğim tüm isimler beni gaye gösteriyordu. MİT'in ifşasından bahsediliyor ve birinci ifşanın ben ve Batuhan tarafından yapıldığı yazılıyordu. Velev 'Yeniçağ’ın MİT ifşasındaki rolü' manşeti atılıyordu. Bu paylaşımı yapan 'Yekvücut' hesabıdır. Yeniden tıpkı isimler tarafından bu haber paylaşılmaya başlamıştı.
Beklediğim üzere oldu. 6 Mart günü Başsavcılıktan arandım. Savcıya sözümü verdim. Savcının sorduğu her soruya karşılık verdim. Sayın savcı bana paylaşımımı gösterdi. Paylaşım saat olarak 11:06 yazıyordu. Yanlış olduğunu söyledim.
Sayın Savcı bir medyadan bahsetti ve medyayı kimin çektiğini tespit etmeye çalıştıklarını, fotoğraflarını toplumsal medyadan bulunamayacağını bildirdi. Ben de kendisine fotoğrafların toplumsal medyada bölge aldığını medyayı görmediğimi bildirdim.
Savcı gayrı savcı ile bir mekana gidip geldikten sonra tutuklanma istemiyle duruşmaya sevk edildim. 8. Sulh Ceza Duruşması karşına çıktım. Savcılık tabirimi tekrarladım. Evrakları sundum. Duruşma isimli denetim kuralı ile hür bıraktı beni. Tahliye olduktan birkaç saat sonra daha evvel planlanan Ankara kitap fuarına katılmak üzere Ankara'ya hareket ettim. Dönüşte arandığımı eski kayınvalidemin konutuna gidildiğini, kayınbiraderimin de Vatan Caddesine gidip tutanak tuttuğunu aranmam üzerine öğrendim. Polis memuru ile konuştum 'beni arasalardı aslında gelirdim' dedim. Yolda olduğumu birkaç saate geleceğim bildirdim.
'SAVUNMA KÜRSÜSÜNE GEÇMEDEN TUTUKLANDIM'
Avukatım ile birlikte gidip teslim oldum. Sonrasında 5. Sulh Ceza Mahkemesi’ne çıkarıldım. Savcı 11. Sulh Ceza Mahkemesi’ne itiraz etmiş, Nöbetçi 5. Sulh Ceza olduğu için davaya bu duruşmanın baktığını öğrendim. Duruşmada savcının 24 saat dolmadan neden tutuklama istediğini öğrenmek istediğimizde 'kaçma şüphesi' ve 'delilleri karartma' üzere nedenlerin ileri sürüldüğünü öğrendim. Yani yeni bir münasebet de yoktu.
Birebir sav ile 8. Sulh Ceza Duruşması tahliye etmişti. Savunmamı yaptım. Avukatlar savunmasını yaptı. Ara verildi. Sonra karar için içeriye çağırıldık. Ben savunma kürsüsüne tam geçmeden ve avukatlar daha salona girmeden, duruşma yöneticisi bana 'tutuklandın' dedi dışarı çıkardı. Avukatım Aylin Hanım itiraz etti ama yararı olmadı.
Dışarıda kararı beklerken mübaşir kararı getirdi. Ben okumadan imzaladım. Avukatım Onur Cingil karar metnini imzalarken karara baktı, müvekkilim tahliye edilmiş dedi. Hepimiz şaşırdık. Evrakı mübaşir ile birlikte inceledik. Karar metninde 3 tane farklı karar vardı. O esnada 13-15 avukat 3 milletvekili de evrakları denetim etti. Tüm yaşananlar kameralarca kayıt edildi her an. Mübaşir bir cürüm yapıldığını söyledi ve evrakları almak istedi lakin vermedik. Mübaşir içeri gitti ve bu sefer kalem hizmetlisi ile geri geldi ve cam kenarında gayrı suretleri incelediler. Ben de yanlarına gidip nasıl bu türlü bir şeyin olduğunu sordum. Anlamaya çalıştıklarını söylediler. Avukatlarım hâkim ile görüşmek istedi. Mübaşir durumu duruşma yöneticisi bildirdiğinde sesler koridora kadar geldi.Sonra polisleri çağırdı duruşma lideri. Bir mühlet sonra düzeltilmiş karar geldi. Avukatlarım karara şerh düştüler ve tutanak formunda kararın altına yazdılar.Polislerin nezaretinde Silivri'ye teslim edildim.
'FETÖ ÜYELERİNİ YAZDIĞIMIZ İÇİN METINLERIMIZ ENGELLENDİ'
Sayın Yönetici, sayın heyet, Bu anlattıklarım noktası ve virgül ile yaşadıklarımın tamamıdır. Birinci günden itibaren tüm duruşmalara evrakları ile birlikte itirazlarda bulunmamıza karşın dikkate alınmadı ve ret karşılığı verildi. Türel savunmayı avukatlarım yapacaklar, alışılmış ki gelgelelim iddianamenin nasıl gerçekleri yansıtmadığını tekrar evrakları ile anlatmak istiyorum. Şu ana kadar anlattıklarıma ilişkin 26 doküman belgede mevcuttur. Argüman makamının düzenlediği iddianame 50 sahife. Benden bahsedilen kısım yalnızca 2,5 sahife. Kabahatim ise bir paragraf. Bu 2,5 sahife içerisinde tam 7 kere “ilk olarak”, 2 kere “ilk deşifre” ve 11 sefer da “case officer” tabirleri kullanılmıştır. İddianameye giriş kısmında VAKA başlığı altında 7 Şubat MİT bunalımı olarak bilinen davaya ve MİT Tırları davasına atıf yapılmış ve üçüncü paragraf ahir yapılan soruşturmalarda şüphelilerin FETÖ, PYD Silahlı Terör örgütü mensubu oldukları ve kapsamlı bir plan dâhilinde ve casusluk kastı vurgusu yapılmıştır. Bizim yargılandığımız bu dava ile bağı belirtilmemiş olmasına karşın, örnek olarak bu davaların hatırlatılmasının nedeni iddianamede mekan alan 'planlı hareket' ve 'kast' argümanlarının altını doldurma çabasıdır.
Çünkü tüm sanıkların birbiri ile irtibatları HTS kayıtları, sinyal takibi ile tespit edilmiş, MİT, terör savcıları, emniyet güvenlik büro sanıkları hakkında kapsamlı araştırmalar yapmıştır. Bunları ek klasörde görüyoruz. Sayın sav makamına argümanına delil olabilecek şahsım ile ilgili tek bir bulgu yoktur. Ne sanıklarla bir irtibatım ne de rastgele bir terör örgütü ile en küçük bağım bulunmamıştır. Zira yoktur. Sanıklardan Barış Terkoğlu ve Barış Pehlivan'ı tanırım, bilirim. Yurtseverliklerine de kefil olurum. Barış Pehlivan ile en az 14 -15 ay Terkoğlu ile de o kadar devir görüşmem olmamıştır. Telefon irtibatı olarak yalnızca Terkoğlu ile sohbet için bazen arardım. Lakin uzun devrandır onu da yapmadım. Sayın Savcıların bu tezini ilişkin bir delil bulunmamaktadır. Ama çok kolay bir formda bir arama yapılsa FETÖ terör örgütüne karşı verdiğimiz mücadeleyi, hem de 17/25 Aralık baz alınmadan 2007 yılından itibaren çok net halde görülürdü. FETÖ üyesi kimseleri yazdığımız için metinlerimiz engellendi ve şu anda hala tazminat davasında yargılanmaktayım. Benden tazminat isteyen kişi tutukludur hem de. Beni şikayet eden şahıs dava görülürken FETÖ'den tutuklanmıştır. Terörle Savaş Büro Müdüriyeti hakkımda FETÖ/PYD, Bylock, 15 Temmuz öncesi, sonrası tüm gerekli araştırmaları yapmıştır.
Sayın Argüman makamı yeniden birebir başlık altında TBMM'nin 02.01.2020 tarih ve 1238 karar numaralı 03.01.2020 tarih 30997 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren TSK'nın Libya gönderilmesi ile ilgili tezkere metnine yan vermiştir. Lakin sonuçsuz kalmıştır. Argüman makamı tıpkı husus başlığı ismi altında MİT hizmetlilerini açıklamış ve (j) hususundan sonraki paragrafta “2937 Sayılı Devlet İstihbarat Hizmetleri ve Ulusal İstihbarat Teşkilatı Kanunu ve ilgili kanunlar uyarınca faaliyetlerini saklı olarak yürütmektedir” denilmiştir. Aslında MİT'in Libya'da vazife yaptığını birinci duyuran kişi Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan'dır. 2937 sayılı kanuna nazaran Cumhurbaşkanı kabahat mu işlemiştir? Kanunda “Cumhurbaşkanı” hariç diye bir ibare var m? Bizler MİT'in nerede vazife aldığını nasıl bilebiliriz?
'İDDİA MAKAMI ARKA NİYETLİ'
İddianamenin 8.sayfasında “şehit MİT mensuplarının kimlik haberleri, fotoğrafları ve cenazeye katılan başka MİT mensuplarının manzaraları bir plan dâhilinde sistematik ve koordineli biçimde toplumsal medya hesapları ile gazete ve internet siteleri üzerinden ifşa edilmiştir” denildi. Şunu belirtmem gerekir ki benim Twitter paylaşımım ile gayri bahsedilen haber ve fotoğraflar arasında bir benzerlik bulunmamaktadır. Birbirine benzemeyen iki soruşturma neden birleştirilmiştir? Bu hususta sav makamının sunduğu tek bir delil yoktur. Bu yanlış bir varsayım, niyetten ibarettir. Devletin en güçlü, en tecrübeli ve en kapsamlı araç gereçlerine sahip olan MİT, terör savcıları, emniyet üniteleri bu türlü bir durum olduğunda daha evvelki davalarda olduğu üzere şemaları ile birlikte sunmaz mıydı? Argüman makamının bu argümanının daha bizler savcılık makamında söz dahi vermeden toplumsal medyada lisana getirilmesinin tesadüf olduğunu umut ediyorum.
İddianamenin 8. sahifesinin 5. paragrafında “Şüpheli tarafından 22.02.2020 tarihinde yapılan ve MİT mensuplarının kimlik haberleri, fotoğrafları, mesleksel konum ve unvanları ile birlikte deşifre edildi” denilmektedir. Sayın Yönetici lütfen paylaşımıma bir defa daha bakınız, paylaşımımda mesleksel konum, unvan ve MİT haberi nerede mekan almaktadır? Libya’da şehitlerimizin olduğunu Sayın Cumhurbaşkanı açıkladı, muhtar birinci paylaşımı yapmış, fotoğraflar her tarafta paylaşılmış, günler sonra ben paylaşım yapmışım. Paylaşımda hangi haber, evrak mekan almaktadır? Bu argümana ilişkin paylaşımım ortadadır.
Argüman makamı tıpkı paragrafta 'şüpheli tarafından yapılan ifşa aksiyonundan birkaç gün öncesinde şehitlerin MİT mensubu olduğu bilinmeksizin ve beyan edilmeksizin bir kısım paylaşımların yapıldığı tespit edilmişse de kelam konusu paylaşımların hiçbirinde şehitlerin MİT mensubu olduğuna yönelik rastgele bir ibare yahut ima bulunmadığı, Türk Silahlı Kuvvetleri mensubu olduklarının belirtildiği anlaşılmıştır' denilmiştir. Argüman makamı savcıları benden evvel paylaşım yapanların varlığını kabul etmiş ama benim paylaşımımda “kast” olduğu kanaatine varmış evvelki paylaşımlarda ise olmadığı kanaatine varmış. Benim hakkımda savcılık makamının arka niyetli olduğu açıktır.
'SUNDUĞUM EVRAKLAR SAVCILARIN NİYETİNİ BOŞA ÇIKARACAK'
Paylaşımımda 'meslek memuru kahramanlarımız' demişim. Benden evvel yapılan paylaşımlardan birkaç örnek vermek istiyorum:
19 Şubat tarihinde Muhtar Cemali Merter'in paylaşımın altındaki tahlile Ahmet Hafize Kayalı isimli kullanıcı 'Libya' da şehit olan kapalı Kahraman', İddianamenin 8. sahifedeki 6 paragrafında MİT mensubu şehitlerin fotoğrafları ve kimlik haberleri ile birlikte bilerek ve isteyerek mahsusen kullandığı 'case officer meslek memuru' teknik sözünü MİT mensuplarının yurtdışı faaliyetlerini deşifre etmek kast ile kullandığı, bu halde şehitlerin MİT mensubu olduklarını ve yürütülen MİT faaliyetlerinde şehit düştüklerinin soruşturma kapsamındaki tespit doğrultusunda birinci olarak kuşkulu Murat Ağırel tarafından toplumsal medyada ifşa edildiği, laf konusu paylaşımda 'case officer' vurgusu yapılarak şehitlerin Libya devletinde yürüttükleri vazifelerin yabancı istihbarat ünitelerince de anlaşılarak haber verildi anlaşılmıştır” denilmiştir.
Sayın Yönetici bedelli heyet; Neresinden başlayacağımı inanın bilmiyorum. Savcılık makamı yani argüman makamı böylesine önemli bir iddiayı yalnızca 'niyet' olarak bildirmiştir. MİT'in yurtdışında vazife aldığı zati Cumhurbaşkanı tarafından tüm dünyayı bildirmiştir. Fotoğraflar birinci olarak devletin muhtarı Cemali Merter, Türk Hususî Kuvvetleri, Bize Emanet, Bordo Bereliler, şehidin ruhuna el Fatiha üzere sitelerde isimleri, vefat tarihleri ile paylaşıldığı dokümanlar ile sabittir. Şehit haberi şahsen Cumhurbaşkanı tarafından bildirilmiştir. Başka sav ise 'case officer meslek memuru' ibaresinin MİT terimi olduğu tezidir. Soruşturma savcısının 8.Sulh Ceza Duruşmasına gönderdiği tutuklama talebi yazısında motamot şöyle denilmektedir: Bu terim üzerinde yapılan incelemede 'case officer' teriminin vukuat subayı formunda çevirisi yapılsa da umumiyetle istihbarat terimi olarak İngilizce lisanında kullanıldığı tekrar devamında nokta alan meslek memur ibaresinde TSK bürokrasisi içerisinde askeri bir unvan yahut vazifesi tanımlamak için kullanılmadığı istihbaratta mahal alan şahısların kendilerini bu türlü tanımladıkları bahse husus ibarenin cümle bütünlüğü içerisinde yapılan değerlendirmesinde resmi istihbarat kurum vazifelisi formunda çevirinin yapılabileceği.
Sayın Lider, Ben bu ibarenin mealini sahiden bilmiyordum. Lakin Sayın Savcı dahi “case officer”ın mealinin vukuat subayı olduğunu, resmi bir terim olmadığını ve istihbarat çalışanları arasında kullanılan bir terim olduğunu, meslek memuru ibaresinin de kurum hizmetlisi