Siyasilerden kışkırtıcı uyarılar. Meclis’te bıçak sırtı oylar. Ulusal tazminatın arka planında yaklaşmakta olan bir seçim. Britanya’nın iktidardaki Muhafazakar Partisi, sığınmacıların Ruanda’ya sınır dışında kalması konusunda bir tartışmanın ortasında kaldı ve bu, zaman zaman Brexit’in pek de uzak olmayan bir yansıması gibi göründü.
Ancak Ruanda planına rağmen tüm öfkeye yol açan Brexit’in ardından Britanya’daki şaşırtıcı göç geçmişinin bir yan gösterisinden biraz daha fazla oldu. Manş Denizi’ni cılız teknelerle tehlikeli bir şekilde geçen mülteciler insani zorluklara yol açsa da, her yıl ülkede yasal olarak göç eden insan yaşadığı yüzde 5’inden azını oluşuyor.
İngiltere, içeride kapatma şöyle dursun, 2016’da Avrupa Birliği’nden ayrılma yönünde yapılan oylamadan bu yana kısıtlama tamamen açıldı. Ve koronavirüs pandemisi azaldıkça, yasal göçte patlama yaşandı. Net yasal göç (gelenlerin sayısı eksi olanlar hariç) 2022’de yaklaşık 750.000 kişiye ulaştı. Bu, Brexit referandumundan önceki yıldaki rakamın iki katından fazlaydı.
Göç, Britanya’nın kurulunu yenileniyor ve şehirlerinin çeşitliliğini derinleştiriyor; bu, büyük ölçüde dile getirilmese de kasıtlı bir strateji, ülkenin kuzeyinde daha az geçirgen hale hayırlı vaadiyle Brexit’e oy veren insanlar için büyük bir şok oldu. Bu durumda, Brexit kampanyasını ilerletmek için yabancı akın korkusunu kullanan Muhafazakar Parti için, kendisini yeni bir kitlesel kanuni göç çağının başında bulurken, bu durumu değişken bir siyasi politika haline getirdi.
Normalde Tory yanlısı bir gazete olan The Daily Telegraph’ta, son rakamlar açıklandıktan sonra “Brexit İhaneti Artık Tamamlandı” manşeti atıldı.
Oxford Üniversitesi Göç Gözlemevi’nin müdürü Madeleine Sumption, göçle ilgili “bir tür sağ-sol meselesi” olduğunu söyledi. Başbakan Rishi Sunak, ülkelerin yaygaracı mesajlarının (Başbakan Rishi Sunak, yakın zamanda göçmenlerin ülkesinde “bunaldırabileceği” konusunda uyardı) olaylarla çoğu zaman yalanlandığını söyledi ve en belirgin şekilde Brexit’in temel takasında bunu söyledi: İngiltere, AB’nin ülkesindeki göçü kesintileriken, gevşetti. Dünyanın birçok yerinden gelen insanlar için kısıtlamalar.
Rakamlarda tek seferlik önemli artışlar da vardı. İngiltere, Ukrayna’dan yaklaşık 174.000 mülteciyi ve Hong Kong’dan yaklaşık 125.000 İngiliz deniz geçiş pasaport sahibini kabul etti; bu kişilere, Çin’in eski İngiliz kolonisine acımasız bir ulusal güvenlik yasası dayatmasının ardından oturma izni verildi.
Ancak bu sonuçlar ve meşru göç sayılarını azaltması beklenen diğer son gelişmeleri göz ardı edip bile, Britanya, Brexit öncesine göre tartışmasız şekilde daha fazla etnik ve ırksal çeşitliliğe sahip bir ülke haline geldi.
Değişen, vize verilen göçmenlerin türleridir. İtalya ve İspanya’dan Londra restoranlarında garson olarak çalışan gençlerin sayısı azalırken, Britanya’nın yetersiz personeli olan Ulusal Sağlık Hizmetinde doktor ve Onaylı olarak Hindistan ve Filipinler’den daha fazla tıp uzmanı çalışıyor. Daha az Polonyalı tesisatçı ve daha fazla Nijeryalı yüksek lisans öğrencisi var.
Bu değişim tasarımdan başarılı oldu: Brexit yanlıları, Britanya’nın Avrupa Birliği’nden zincirlerinden kurtulması halinde dünyanın dört bir yanından en iyi ve en parlak projeler yapmayı planlayan bir politika geliştirebileceğine sözler verildi. Brexit’ten sonra göçmenlik Ocak 2021’de imzalandı, işverenlerin işlerinin Britanya’da ikamet edenler tarafından yapılamayacağını göstermesinin bir şartı olarak vasıflı işçilere yönelik vizelere önceki üst sınırdan kaldırıldı.
Tahmin edilebileceği gibi, gelenler arttı. 2013 yılında 33.000 kişi Hindistan’dan İngiltere’ye göç etti. Yıl sonra bu rakamın neredeyse sekiz tanesini değiştirmek 253.000’e çıktı.
Britanya ekonomisi için bu yeni göçmen döngüsü o kadar önemli ki, bazı kayıtlı göç politikasının Brexit’in beklenmedik bir getirisi olarak görülmesini savunuyor. Yeni gelenler hastaneleri ve bakım evlerini işletmeye devam ettiriyor ve okul ücretini depolamak İngiliz üniversitelerinin bakım masraflarını sunuyor.
King’s College London’dan ekonomi ve kamu politikası sağlayan Jonathan Portes, “Brexit yanlılarının en azından bir bölümde kredi vermesi için, sabitliği, ayrımcı olmayan, beceri ve maaşlara dayalı bir sisteme sahip olmaktı” dedi. “Brexit vaadını yerine getirmek olanları her şeyden çok daha yakın.”
Ama de yine Sayın Sunak için neredeyse tabu olan bir başarı bu. Britanya sınırı kontrolünün yeniden ele alınması için bir araç olarak sunulan Brexit’in ilk destekçilerinden olduğu tespit edildi. Göçmenlik hakkında kapsamlı bir şekilde konuştu, bütünüyle kanaldan geçen “tekneleri durdurma” sözü verdi, ancak ölene kadar bunu başaramadı.
İtalya Başbakanı Giorgia Meloni’nin aşırı sağcı partisinin Roma’da düzenlediği son konferansta Sayın Sunak, “Bu sorunu çözemezsek sayılar daha da artacak” dedi. “Ülkelerimizi ve aslında yardımlarımıza en çok ihtiyaç olanlara yardım etme kapasitemizi aşacak.”
Britanya’daki eleştirmenler Bay Sunak’ın dilini, geçen ay bir iç anlaşmazlık nedeniyle onu görevden almadan önce içişleri bakanı olarak görev yapan aşırı sağcı muhafazakar Suella Braverman’ın diline benzettiler. Bölgeyi Kenya ve Mauritius’tan göç etmiş olan Bayan Braverman, daha önce kitlesel bir göç “kasırgası” konusunda uyarlanmış ve İngiltere’nin güney kıyılarına çıkan sığınmacıları bir “istila” olarak nitelendirmişti.
Sayın Sunak, 1960’lı yıllarda Doğu Afrika’dan İngiltere’ye göç eden Hindistan kökenli göçmen bir aile oğludur. Geçen yıl “İngiliz hükümetlerinin buraya gelmelerini istediklerine karar vermek için buraya geldiler” dedi.
Analistler, onun popülist dilinin, partiye 2019’daki zaferini büyük ölçüde “Brexit’i halletme” vaadiyle veren ve göçün onlar için heyecan verici bir konu olmaya devam ettiği bir grup olanağı olmayan Muhafazakar seçmeni hedef ulaşılabilir olduğunu söylüyor. Bu analistler, Ruanda politikasının, anketlerdeki muhalif İşçi Partisi’nin gerisinde kalan hükümete, meşru göçe yönelik daha pragmatik yaklaşımını maskelediğini söylüyor.
Profesör Portes, “Brexit yanlısı temsilcisinin büyük bir kısmı geride kalmış, milliyetçi, oldukça yerlici ve hatta ırkçı” dedi. “Ruanda’ya bu kadar sert davranmanın nedenlerinden biri, ekonomik göç konusunda liberal bir stratejiye sahip olmaktır.”
En son göç istatistiklerinin yayınlanmasından bu yana hükümet, kanuni sayılarını azaltması yönünde baskıya girdi. İçişleri Bakanlığı bu ay, vasıflı vize almak için kazanmaları gereken asgarî maaşlarını artırma yanlarında getirebilecekleri ailelerin sayısını azaltacağını söyledi. Bu önlemlerle, geçen yıl gelen yaklaşık 300.000 kişinin artık uygun olacağı tahmin ediliyordu, ancak Perşembe günü hükümet politikasını bir miktar sulandırdı.
James Cleverly, “Avrupa’dan ayrılarak, Birleşik Krallık’a kimlerin gelebileceği konusunda kontrol sahibi olduk, ancak bu parçanın düşürülmesi için çok daha fazlasının yapılması gerekiyor, bu nedenle İngilizlerin sayısı azalırz ve kamu hizmetleri daha az baskı olarak girer” dedi. Sayın Sunak, Sayın Braverman’ın yerine atandı.
Hükümet tavsiyelerinde bulunan bağımsız bir panel olan Göç Danışma Komitesi, birkaç yıl içinde rakamlarda “önemli bir düşüş” beklemek için nedenler olduğunu söyledi. Ancak diğer önemli politika değişiklikleri olmadan göçün çok düşük rakamların gerçekleşmeyeceği belirtildi.
Örneğin İngiliz doktorlar ve Resmiler NHS’den kaçıyor ve NHS, düşük ücretler ve zorlu çalışma koşulları nedeniyle yerli yerine yenilerini almakta zorlanıyor. Komite, “Birleşik krallıkların bu alanda herhangi bir hırs sergilemeye devam etmesinden dolayı derin bir hayal sunma anlayışında”, boyutların seçilebilir boyutunda yer alıyordu.
Bay Sunak, net göç için bir hedef belirlemedi. Uzmanlar bunun aynı olduğunu söylüyor çünkü bir önceki Muhafazakar Başbakan David Cameron, yeni gelenleri “onbinler”e çıkarmayı vaadini aklından çıkarmıyordu.
Kanunî göçün optimum olmasının ne olması gerektiği bile açık değildir. Bu, uzun vadeli demografik değişimler, nüfus yoğunluğuna ilişkin bilgiler ve sosyal uyum konularını içeren karmaşık bir siyasi ve ekonomik programlamadır. Bu durum, yeni ve katı bir göç yaşamını yeni geçiren Fransa ve 2024 başkanlık yarışında güney bölgesinin ön programında olduğu ABD gibi Batılı ülkeler rahatsız ediyor.
Britanya’da, denize açılmaya uygun olmayan teknelerle sahillere inen mültecilerin görüntüleri, Brexit öncesinde göçü duygusal bir meseleye dönüştürülen popülist oluşum ve yayıncı Nigel Farage tarafından sosyal medyada paylaşılıyor. Brexit Partisi’nin soyundan gelen yeni parti Islahat UK, Muhafazakâr Parti’den oy almakla tehdit ediyor.
Bununla birlikte, mevcut göçmenlik tartışmalarının bilmecelerinden biri, yıllar önce insanlar çok daha düşmancayken, neden daha geniş bir düzenli rekor rakamlar konusunda rahat kalmıştır. Bu, İngiltere’nin mevcut durumda yaşadığının kabulünü yansıtıyor olabilir ki bu, yeni gelenler daha da ciddi olacaktı.
Uzmanlara göre başka bir açıklamaya göre göçmenlerin hastaneleri ve üniversitelerin bulunduğu büyük şehirlere yönelmesi. Bu destinasyonlar, yıl önce yabancıların (örneğin, Doğu Avrupa’dan gelen meyve ve sebze toplayıcıları) akınının daha belirgin olduğu kasaba ve köylerden zaten daha çeşitlidir.
Manchester Üniversitesi’nden siyaset yaptı Rob Ford, “İnsanlar bunu acil servislerde fark ediyor ama bunu umursamıyorlar çünkü NHS’nin krizde olduğunu biliyorlar” dedi. “Beyaz olmayan yüksek vasıflı profesyonelleri gördüğünüzde, Polonya veya Romanya’dan kırsal bölgelere yayılmış ve İngilizce bilmeyen vasıfsız göçmenlerde gördüğünüzde durum çok farklı.”
Son anketlere göre, Ruanda politikasına ilişkin yoğun haber kapsamı ve bunun için Muhafazakar milletvekilleri arasında ortaya çıkan bölünmeler, insanların göçü konusunda biraz daha endişelendiriyor.
Ancak bu sorun devam ediyor mutfak masasında yaşam pahalılığı gibi endişelerin ve kabaca Britanya’nın sağlık durumu yıpranmış durumuyla birlikte geri planda kalıyor. Ve bu, halkın katılımına karşı partinin bir şekilde katıldığı birkaç yılın ardından geldi. Anketörler şu anda Britanyalıların göç rolüne Brexit öncesine göre daha olumlu baktığını söylüyor.
Profesör Ford, “Göçün dikkati arttı” dedi, “ama neredeyse tamamen tek bir siyasi grup arttı: Mevcut Tory seçimlerinde.”
Saskia Solomon haberciliğine katkıda bulunuldu.