Eksantrik Bir Viktorya Dönemi, Kitap ve İlham Verdiği Bir Evin Devasa Pembe Pastası

Tarihte herhangi bir adam herhangi bir şey Orson Squire Fowler’ın sekizgeni sevdiği kadar sevmiş midir? 1809’da New York, Cohocton’da doğan Fowler, 1848’de tüm evlerin sekiz kenarlı olması gerektiğini savunan bir kitap yayınladı. Kansas’ta Octagon City adlı (başarısız) bir ütopik topluluğa katılıyor, sekizgen egemenliği üzerine tahmin 350 halka açık konuşma yaptı ve New York’un taşrasında kendisine 60 odalı sekizgen bir saray inşa etti.

Coşkusu sadece saldırgan değil, düpedüzücüydü. “The Octagon House: A Home for All” kitabının yayınlanmasını takip eden yıllarda, bu gazetedeki bir makalenin ifade ettiği gibi, sekizgen evler “New York Eyaletinde bir itiraz gibi patlak verdi”. Kısa bir süre Fowler’ın teşvik ettiği meskenlerin yuvasından gelen Midwest’te de öyle.

Özgeçmişi, 19. yüzyıldan kalma klasik bir bilgeye ait. Fowler bir seksolog, hidroterapi savunucusu, amatör mimar, yayıncı (Walt Whitman dahil), frenolog (ne yazık ki kronistik olarak) ve vejetaryenlik, kadınların oy hakkı, hapishane ıslahatı, dans ve mesmerizm adına müjde eklektik çalıştırma bir görevliydi. Buğday ekmeği ve meyve suyundan oluşan bir diyet şefi; camın bir evin çatısı için en iyi malzeme olduğunu mantıksız bir şekilde iddia etti. Fowler, Viktorya dönemi Amerika’sının göletine atılan eksantrik bir çakıl taşıysa, Amerika Birleşik Devletleri’ne dağılmış kalan sekizgenler, onun oğlu bir zayıflatıcıdır.

Çevrimiçi olarak ücretsiz olarak erişilebilen “Sekizgen Ev”, Fowler’ın sekiz kenarlı çokgenlere olan arzusunu pekiştirdiği ve resmettiği yer. İçinde, sekizgen inşaat “her yön” “çok daha iyi” ve diğer tüm inşaat yöntemlerinden “yüzde birkaç yüz daha ucuz” olarak tanımlanıyor. Fowler, sekizgen yanlısı incelemeleri yanı sıra, diğer şekillere karşıydı ve birçoğunu “Evlerin Olağan Şekillerindeki Kusurlar” adlı bir bırakmayı reddetti. Meydan, özellikle kısır eleştiriler için geliyor. Dik açı en iyi açı mı? radikal Evlerimizin hem dış yapısında hem de iç yapısında yapılandırmalar yapılabilir mi? Fowler, başlık – “Sekizgen Formunun Üstünlüğü” – retorik sorgulamasının son yöneticisi güçlü bir şekilde ön plana çıkan bir bölümün başında hazırlanıyor. (Altı sayfa sonra, kare kulübeleri “deforme” bulduğunu kabul ederek elini tamamen sallıyor.)

“Sekizgen Ev”i keşfettiğim yol – kendinizi destekleyin – bir sekizgen evdi. Temmuz ayında bir gün en proaktif arkadaşıma sıkıldım diye sızlanıyordum. Irvington, NY’daki Armour-Stiner Octagon House’da Pazar maçından sonra bir tur için bilet ayırmamıştı.

Paul Armor adlı bir bankacı tarafından 1860 yılında inşa edilen ev, 1872’de yalnızca Manhattan’da düzinelerce mağaza işleten çay tüccarı Joseph Stiner tarafından satın alındı ​​​​ve yenilendi. (Starbucks gibi, ama eski.) Dekor konusunda çılgına dönen Stiner’dı, malikaneyi fraktal büyümenin sonucu gibi etrafa kadar ayrıntılı ayrıntılarla donattı. Gül, ahududu, krem, bordo, menekşe gibi oturan pastillerini anımsatan renklerle yaşayan bir verandanın etrafındaki hayali demir işçiliği sürüyor. Ayrıca evi kek benzeri bir kubbe ile kapladı ve gösteri köpeği Prince’in yüzüne mülk boyu 42 yere yerleştirdi.

Özel idarecilere ait olmasına rağmen, sekizgen yaşama bu taç mücevheri sadece 29 $ genel halka açık. Giriş ücretine, iç mekanda ustalıkla açıklamalı bir yolculuklar ve etrafındaki tek yükler, Keşif daveti veya sadece verandada dinlenme ve evi büyüleyici bir şekilde hassas minyatürde tasvir eden bir kuş evini düşünme dahildir.

1978’den beri Armour-Stiner mülkü, onu Ulusal Tarihi Koruma Vakfı’ndan 75.000 $ satın alan bir mimar olan Joseph Pell Lombardi’nin idaresi vardır. Satın alma şartıyla geldi: Lombardi’nin evinin eski ihtişamına kavuşturması gereken ve üç buçuk dönümlük arsayı alt bölüme ayıramadı. Sorun yok. Lombardi, daha önce Chrysler Binası lobisinin ve Özgürlük Kulesi’nin restorasyonlarına liderlik etmiş olduklarından, bu kabul görevini sürdürecek cesarete sahip olmanın yanı sıra gerekli donanıma da tüketiyor.

Lombardi, yaklaşık 40 yılı aşkın bir süredir evinin hayatını rehabilite etti. Uzun süredir üretilmeyen tam bir Roma Madalyonu gümüş takımı toplamış, evin kubbesini desteklemiş (sonra ağır çekimde çökmekte) ve çağdaş renk örneklerinin İç Savaş sonrası tonlarla eşleştiğinden emin olmak için boya katmanlarının adli tıp analizine girişti. Bahçedeki boğumlu kökler, yok olan ağaçların türlerini ve yerleşimlerini belirlemek için incelendi. Eksik çatı parçaları, arduvaz taş ocaklarından temin edildi ve orijinal modellerine göre yerleştirildi.

Arkadaşım ve ben pembe renkli beton yürüyüş yolundaki eve giderken parıldayan güneşli bir gündü. Deri’nin diğer sonuçlarını turda yer ayırmıştı ve grup, bir yabancının evini işgal etmek için kullanmak ya da ücretsiz herhangi bir şansın katılması neşeyi zor bastırabildi.

Giriş yolunun hemen içinde, bir topuz yerine bir adamın minik, hedeflemeye giden bir baston ilham.

“Aranızda frenolojinin ne olduğunu bilen var mı?” diye sordu tur rehberi, Lila’nın sahip olduğu genç bir kadın.

“Evet,” grup başkanını selamlıyorum.

Lila, “Şimdiye kadar, doğal, bir kişinin kafasındaki yumruları ve tümsekleri içsel kişilik özellikleri bağlamanın tam bir sahte bilim merkezleri olduğunu” söyledi. (Daha fazla kafası sallar.) Bastonun, tahmin edildiği gibi, içinde durduğumuz hedefli bibloya ilham veren sekizgen süper hayran Orson Squire Fowler’a bir gönderme olduğunu duyurdu.

Eksiksiz bir estetik vizyona sahip olmak, Arka’nın herhangi bir başarılı çalışmasıyla karşılaşmanın zevklerinden biri ve arka, fiziksel olarak işgal ettiği bir şey olduğunda duygu artar. Tur grubu, firavun işlemeli sandalyeleri ve hiyerogliflerle (ya da daha doğrusu, Lila’nın deyimiyle “Mısır motiflerinin İngiliz yorumunun Amerikan versiyonu” ile alınması gereken bir dikenli piyanosu olan Mısır Uyanışında bir müzik odası için içini çekti. “Telefon” sürümünün iç tasarım versiyonu) .

Sekizgen bir kat planının tuhaflıklarından biri, ana odaların daha küçük üçgen odaları arasında sıkıştırılmış halde bulunuyor. Bu makarna dilimli odaların pratiklikten yoksun olduğu şey saklambaç telafi ediyor. Sekizgen evlerin ikinci bir özelliği, çok sayıda penceredir. Bu, Victoria döneminin havalandırma çılgınlığıyla düzgün bir şekilde örtüşüyor: Durgun hava, diye yazmıştı Fowler, “zihni köreltir, hafızayı karıştırır ve duyguları köreltir.” İnsanlar gibi evler de nefes almalı ve bol oksijensiz bir ev sadece bir mezardı.

Bir teori çalışması olarak, “Sekizgen Ev” sallanıyor. Fowler’ın çılgın mantıksal çılgınlıkları, onun mimari tahminlerine sızmanın bir yolunu buluyor. Hayvan barınaklarının, sakinlerinin özelliklerinin mükemmel bir şekilde karşılık geldiğini yazıyor – kanıt için, eşit derecede “kaba taneli” kazın “kaba kapağından” başka bir yere baktı! İnsanlarda da öyle. Fowler’a göre güzel ve zarif bir ev, kiracılarının incelik ve zarafetini ifade ediyor – ve yine de bir şekilde bunun nedeniydi.

Amerikalıyı sekizgenevleri inşa etmeye sevk eden Fowler’ın dayanıksız tahrikleri imkansız. Kitabının çekiciliği, içten bir cesaretlendirme havasından ve yapabilirlik ruhunun kutlanmasından devralınmasıdır. Sayfalarını karıştırmak, bir tür proto-“Bütün Dünya Kataloğu”na bakmaktır. DIY dosyaları ve şemaları boldur. “Yoksul adamın” sekizgeni için bütçe önerileri ve yerleşim alanları var. Kimlik bilgilerine olan ihtiyaç, bir el hareketiyle reddedilir; belirsiz ama erişim bir “ilerleme” korumasız varken resmi derecelere kime ihtiyacı var?

1887’de ölen Fowler, zaman yolculuğu yaparak günümüze gelebilseydi, bir sürü ifşaatla karşı karşıya kalanlardı. Bitki temelli diyetlerin sonuçları ve üreme pozitifliği, frenoloji hevesi nedeniyle geri dönüş olmayan bir şekilde iptal edilmeden önce bu gelişmelerden zevk alma şansına sahip olacağını varsayarsak, onu neşelendirirdi. Elbette, sekizgenin, öncelikle kimseyi heyecanlandırmayan bir biçimli yapılarının şekil düzeninde küçülmesi onu rahatsız ederdi: o evrensel oyunbozanlık, DUR işareti gibi.